مراقبتهای بعد از عمل مجرای اشکی

مجاری اشکی بخشی از دستگاه اشکی هستند و مایع اشکی را که از غده اشکی می‌آید، از کیسه ملتحمه چشم به سمت بینی می‌برند. هنگامی که مجاری اشک مسدود یا باریک می‌شود، علائمی مانند تاری دید، چکیدن اشک و.... رخ می‌دهد. اغلب از جراحی مجرای اشکی استفاده می‌شود. گاهی اوقات جراحی مجرای اشکی با آندوسکوپ از طریق حفره بینی انجام می‌شود.

عملکرد پلک‌ها و مجاری اشک

پلک‌ها نقش مهمی در حالات چهره دارند. آنها به تأثیر کلی چهره کمک می‌کنند. در عین حال پلک‌ها از چشم ما محافظت می‌کنند و با هر پلک زدن سطح چشم را مرطوب نگه می‌دارند. زیرا مایع اشک عملکرد مهمی برای سلامت چشم دارد. اشک در غده اشکی تشکیل می‌شود و چشم را مرطوب می‌کند. بنابراین لایه اشک آور از سطح در برابر خشک شدن و ذرات مضر محافظت می‌کند. مایع اشک آور با هر پلک زدن تجدید می‌شود. از طریق پونکتا تخلیه می‌شود و از طریق کیسه اشکی وارد بینی می‌شود.

بیماری‌های مجاری اشکی

اختلال زهکشی در مجاری اشکی بسیار آزاردهنده تلقی می‌شود. بیماران معمولاً متوجه پارگی‌های مکرر می‌شوند. اشک مثل موقع گریه روی گونه جاری می‌شود. این با قرمزی و التهاب مکرر چشم‌ها همراه است. باز کردن مجاری اشکی می‌تواند علائم را بهبود بخشد، اما اغلب وقت گیر است. برای اولین بار در جنوب غربی، می‌توانیم بیماری‌های مجاری اشکی را به روش آندوسکوپی و با روشی ملایم درمان کنیم. این رویکرد کم تهاجمی به طور قابل توجهی راحت‌تر از روش‌های درمانی قبلی است.

درمان مجاری اشکی

پزشکان در طول معاینه اولیه، بهترین روش ممکن را با بیمار در میان می‌گذارند. قبل از درمان به او داروی خاصی داده می‌شود. این عمل تحت بیهوشی موضعی یا عمومی انجام می‌شود. روش‌های مختلفی در عمل بسته به محل ناحیه آسیب دیده استفاده می‌شود. مداخله اغلب به صورت خارجی بر روی مجرای اشکی خارجی (مانند سوراخ کردن اشکی، برش‌ها، بالون پروبینگ، استنت گذاری، داکریوسیستورینوستومی خارجی و غیره) یا به صورت داخلی (داکریوسیستورینوستومی اندونازال با استنت و غیره) انجام می‌شود.

درمان‌های مجاری اشک انجام شده عبارتند از:

• بررسی مجاری اشکی تحت بی حسی موضعی
• داکریوپلاستی کاتتر با بالون (LacriCATH)
• استنت (دو گوشه یا تک چشمی)
• داکریوسیستورینوستومی (DCR) خارجی یا آندوسکوپی با استنت
• روش پلاستیکی نقطه اشک Bangerter
• سایر جراحی های مجرای اشکی (مستقیم یا غیر مستقیم) مانند جراحی های بای پس مانند داکریوسیستورینوستومی ملتحمه با لوله جونز

در صورتی که مجاری اشک عمیق تنگ یا مسدود شده باشد از داکریوسیستورینوستومی استفاده می‌شود. با داکریوسیستورینوستومی، پزشک به ارتباط بهتری بین حفره بینی و کیسه اشکی دست می‌یابد. برای خشکی چشم، اشک مصنوعی یا روش‌های بهداشت پلک را نیز پیشنهاد می‌کنیم.

پانکتوپلاستی اشکی

این روش برای باریک کردن دهانه مجاری اشکی استفاده می‌شود. برای این کار، دهانه مجرای اشک در داخل پلک را با یک چاقوی ظریف باز می‌کنند. پس از عمل، مهم است که فشار زیادی به بینی خود وارد نکنید. حداقل برای یک هفته باید بینی خود را محکم باد نکنید. همچنین قطره‌های چشمی خاصی دریافت خواهید کرد که باید برای آینده نزدیک مصرف کنید. در صورت بروز هر گونه ناهنجاری دیگر باید فوراً به پزشک اطلاع داده شود.

مراقبت‌های بعدی پس از جراحی مجرای اشکی

پس از عمل مجرای اشک، بیمار باید حدود دو هفته به صورت پیشگیرانه از قطره‌های آنتی بیوتیکی و ضد احتقان چشم استفاده کند. علاوه بر این، بیمار باید در هفته‌های اول پس از عمل و به خصوص پس از عمل توتی از دمیدن بینی خودداری کند. این فشار به هوا اجازه می‌دهد تا از طریق مسیر تازه ایجاد شده وارد پلک شده و باعث تورم شدید آن شود. درعوض، بینی را فقط باید به آرامی مالیده یا ترشحات حاصل را به آرامی به سمت بالا کشیده شود.

عوارض و خطرات جراحی مجرای اشکی

در بیشتر موارد، با جراحی مجرای اشک می‌توان به نتایج خوبی دست یافت. ریزش شدید اشک از چشم‌ها و سایر شکایات مانند تاری دید بهبود می‌یابد یا حتی می‌تواند به طور کامل ناپدید شود. با این حال، همیشه می‌تواند به یک تنگی مجدد بازگردد. علاوه بر این، جراحی مجرای اشکی خارجی معمولا امیدوارتر از جراحی آندوسکوپی مجرای اشکی داخلی است. بنابراین خطرات و عوارض جانبی با عمل توتی کمی بیشتر از روش آندوسکوپی است. خونریزی ثانویه می‌تواند افزایش یابد، اما زخم نیز می‌تواند رخ دهد. علاوه بر این، کبودی و تورم موقت پس از جراحی مجرای اشکی غیر معمول نیست. از سوی دیگر، احتمال التهاب کمتر است، اما همچنان یک خطر جدی است که بیمار می‌تواند نا آگاهانه آن را افزایش دهد.