
- شنبه, 30 اردیبهشت
- 0 دیدگاه
بیماریهای مربوط به غده تیروئید میتواند با مشکلاتی مانند تعریق، تپش قلب، تحریکپذیری و ریزش مو یا رشد در کره چشم، آسیب و التهاب ناشی از فشار بر عصب بینایی، کاهش بینایی، اختلال در حرکات چشم و دوبینی همراه باشد که این موارد رخ میدهد. با افزایش سطح هورمون تیروئید در خون. اگرچه این وضعیت معمولاً با دارو کنترل میشود، اما در بیمارانی که به دارو پاسخ نمیدهند، برداشتن تمام یا بخشی از غده تیروئید با جراحی میتواند بیماری را تحت کنترل درآورد. چنین حالتی بیماری تیروئید چشمی یا گریوز(TED) را به وجود میآورد. یافتههای زیادی درمورد این بیماری وجود دارد اما پزشکان و محققان همواره در حال بررسی این بیماری هستند. در این بخش همراه ما باشید و جدیدترین اطلاعات از تیروئید چشمی را بخوانید.
توجه به تغییرات چشم پس از برداشتن کامل تیروئید، یعنی عملهایی که در آن غده تیروئید به طور کامل برداشته میشود، به دلیل بیماریهای مربوط به تیروئید یا تومورهای غده تیروئید ضروری است. مهمترین عامل تعیینکننده در مشکلات چشمی که ممکن است بعد از جراحی تیروئید ایجاد شود، مدت زمان پایین بودن سطح کلسیم ناشی از کمبود پاراتورمون است.
این مشکلات در مواردی که موقتی باشد به ندرت و در مواردی که بیش از ۶ ماه طول میکشد بیشتر بروز میکند. اگر بیمار مبتلا به بیماریهایی باشد که آب مروارید را تسهیل میکند، مانند دیابت، بیماری کلیوی یا اگر مبتلا به این بیماری باشد. بیماری که نیاز به استفاده طولانی مدت از استروئید دارد، ممکن است در دوره قبلی دچار مشکلات چشمی شود.
متخصصان با بیان اینکه برداشتن غده تیروئید هیچ تأثیر مستقیمی بر روی چشم ندارد، گفتند:
این جراحی یک روش جراحی مؤثر است که به طور گسترده در سراسر جهان برای جلوگیری از پیشرفت مشکلات مربوط به چشم استفاده میشود.
مشکلات چشمی که ممکن است بعد از جراحی گواتر ایجاد شود بیشتر مربوط به افت سطح پاراتورمون خون به دلیل آسیب موقت یا برداشتن غدد پاراتیروئید واقع در پشت غده تیروئید است. اگر کاهش سطح کلسیم خون برای مدت طولانی ادامه یابد، رسوباتی در بافت عدسی چشم ایجاد میشود. با گذشت زمان، این رسوبات افزایشیافته و در نتیجه باعث ایجاد آب مروارید در چشم و کاهش دید میشود. سطوح پایین کلسیم در خون میتواند باعث سوزن سوزن شدن دستها و پاها، گرفتگی عضلات، سفتی ماهیچهها، انقباض عضلات صورت، بیحسی / بیحسی اطراف دهان، سردرد، به جز در چشمها شود.
بیماری گریوز میتواند چشمها را به طرق مختلف تحت تأثیر قرار دهد. علائم میتواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، نوسان داشته باشد و گاهی اوقات بدون هیچگونه خوددرمانی ناپدید میشود. در زیر چند بیماری چشمی مرتبط با این بیماری آورده شده است:
برجستگی چشم: ترشح بیش از حد هورمونهای تیروئید به دلیل گریوز میتواند باعث تورم عضلات و بافت چربی اطراف چشم و جلو آمدن چشم شود. بیرونزدگی این چشمها از ویژگیهای بیماری گریوز است. این اگزوفتألموس نامیده میشود.
انقباض پلک (Lid retraction) : اِدم پلک و تشکیل چشمها با جلو آمدن ممکن است باعث عقب رفتن پلکها شود و قسمت سفید چشم در قسمت بالا و پایین مردمک دیده شود.
خشکی چشم: از آنجایی که چشم به جلو کشیده میشود و پلک به عقب کشیده میشود، چشمها در برابر عوامل محیطی مانند باد و گردوغبار بدون محافظت میمانند و چشمها خشک میمانند. خشکی چشم عوارض متعددی دارد. همانطور که در زیر ذکر شده است:
دوبینی: تورم و کار نامتعادل عضلات اطراف چشم میتواند باعث دوبینی شود. دوبینی ممکن است دائمی باشد یا فقط در برخی از جنبههای بینایی رخ دهد. تورم طولانی و پیشرفته عضلانی میتواند به عصب بینایی فشار وارد کند و به آن آسیب برساند. گاهی اوقات ممکن است در موارد پیشرفته تا کوری پیش برود. (عصب بینایی عصب اصلی چشم است که تصویر را به مغز میبرد.)
کیسههای پلک: تجمع آب در پلکها باعث برآمدگی بافت چربی اطراف چشم به سمت جلو میشود و این کیسهها میتوانند ظاهری پیرتر به بیمار بدهند.
جدیدترین اطلاعات از تیروئید چشمی که توسط محققین ارزیابی شده است، موارد زیر را برای افزایش سلامتی بیماران توصیه میکند.
بیماران برای کنترل سطح هورمونهای تیروئید و انجام هرگونه درمان لازم در مورد سایر غدد تیروئید باید تحتنظر متخصص غدد باشند. احتمال ابتلا به بیماری چشمی و شدت بیماری با مصرف سیگار افزایش مییابد. به همین دلیل توصیه میشود که بیماران در صورت مصرف سیگار آن را ترک کنند. حتی اگر بیماران سیگار نکشند، حضور در محیط سیگار نیز برای آنها مضر است.
به ویژه کم کاری تیروئید. مطمئن شوید که آزمایش خون تیروئید را به طور منظم انجام میدهید و توصیههای پزشک خود را در مورد زمان و نحوه مصرف داروهای تیروئید دنبال کنید. این اطمینان حاصل میکند که سطح تیروئید شما طبیعی و ثابت باقی میماند، که به چشمان شما بهترین شانس را برای بهبودی میدهد و احساس شما را بهبود میبخشد.
درمان با ید رادیویی میتواند TED را بدتر کند، به خصوص در افراد سیگاری. با پزشک خود صحبت کنید که چه اقدامات احتیاطی خاصی ممکن است مورد نیاز باشد یا اینکه آیا درمان باید به تعویق بیفتد.
شواهد اخیر نشان میدهد که بیماران مبتلا به TED فعال خفیف ممکن است از یک دوره شش ماهه مکملهای سلنیوم با دوز ۱۰۰ میکروگرم دو بار در روز بهره ببرند ولی بهتر است قبل از مصرف آن با پزشک خود مشورت کنید.
همچنین بخوانید: درمان قطعی تیروئید چشمی