
- شنبه, 20 فروردین
- 0 دیدگاه
روش بلفاروپلاستی برای چندین دهه توسط هزاران بیمار که مایل به ازبینبردن پوست اضافی پلک و یا کاهش تجمع چربی دور چشمی هستند انجام شده است. این جراحی نتایجی را ارائه میدهد که معمولاً توسط بیماران مرد و زن بسیار رضایتبخش در نظر گرفته میشود. مانند هر عمل جراحی، بلفاروپلاستی نیز ممکن است عوارضی ایجاد کند. خوشبختانه، این موارد مکرر اتفاق نمیافتد و معمولاً جدی نیستند. بااینحال، برای اجازه دادن به بیمار برای ابراز رضایت آگاهانه معتبر، باید از عوارض احتمالی بلفاروپلاستی مطلع باشد.
عفونت پس از جراحی عارضه کلاسیک مداخلات جراحی است. به طور خاص، بلفاروپلاستی خطر بسیار کم این عارضه را نشان میدهد. معمولاً بیمار برای چند روز از قبل تحت پوشش آنتیبیوتیک قرار میگیرد که خطر عفونت را کاهش میدهد.
ممکن است اتفاق بیفتد که بیمار در حین جراحی و در برخی موارد حتی در دوره بعد از عمل خونریزی بیش از حد داشته باشد. برای کاهش این خطر، بیمار باید مصرف آسپرین و سایر داروهایی که خون را بهخوبی رقیق میکند، از قبل و با اجازه پزشک قطع کند. اگر خونریزی بیش از حد باعث هماتوم شود، جراح باید آن را تخلیه کند. هماتوم عمیق میتواند به عملکرد بینایی آسیب برساند و بنابراین نیاز به توجه بیشتری دارد. اگر بیمار در مرحله بعد از عمل درد بسیار شدیدی را تجربه کند، باید فوراً با جراح تماس بگیرد تا احتمال هماتوم عمیق را که بااینحال یک عارضه تقریباً نادر است ، چک کند.
کاهش خونریزی زیر ملتحمه (لکههای قرمز روی صلبیه) ممکن است رخ دهد. اینها در هفته اول کاملاً بازجذب میشوند.
اکتروپیون زمانی است که چرخش پلک به سمت بیرون پلک پایین رخ میدهد. علت این عارضه چندگانه است (اسکار تهاجمی، کشش بیش از حد و غیره). اکثر موارد به لطف حرکت عضله پلک خودبهخود برطرف میشوند. موارد نادری نیاز به جراحی اصلاحی دارند.
عوارض خشکی چشم در افراد مستعد بیشتر است. بیمارانی که از اشک مصنوعی استفاده میکنند باید از افزایش خطر آن آگاه باشند. در صورت بروز این عارضه، جراح روانکنندهها / اشک مصنوعی را برای مدتزمان لازم برای عادیسازی تجویز میکند.
تمام مداخلات جراحی میتوانند حساسیت پوستی ناحیه عمل شده را به میزان قابلتوجهی کاهش دهند. این به دلیل ضربه جراحی به اعصاب کوچک مسئول حساسیت است. این عارضه معمولاً موقتی است. بهندرت ممکن است حتی چندین ماه ادامه یابد و حتی دائمی شود.
ضربههای جراحی بلفاروپلاستی بهندرت میتواند باعث ریزش مژهها شود. ازدستدادن آنها تقریباً همیشه موقتی است. رشد مجدد در عرض چند ماه اتفاق میافتد.
بهندرت مشکلی در درمان وجود دارد. اگر هر قسمت اسکار باز بزرگ باشد، ممکن است نیاز به مداخله اصلاحی باشد. از طرف دیگر، اگر کوچک باشد، تکههای نوار استری کافی است.
این عارضه آنقدر نادر است که اندازهگیری آماری برای آن دشوار است. علت دقیق آن با قطعیت مشخص نیست. اعتقاد بر این است که به دلیل خونریزی رتروبولبار باشد. به همین دلیل است که خونریزی عمیق (بسیار دردناک) باید بهعنوان یک عارضه جدی مدیریت شود.
اسکارهای ناشی از بلفاروپلاستی معمولاً نازک و ناشناخته هستند. در موارد نادری که هیپرتروفیک یا نامنظم باشند، میتوان آنها را با جراحی اصلاح کرد. اقدام اصلاحی در معرض خطر مشابهی قرار دارد.
کل بدن در معرض عدم تقارن خاصی است. هنگامی که این پس از جراحی آشکار میشود که میتوان آن را با چشم غیرمسلح تشخیص داد، مطمئناً میتوان آن را بهعنوان یک عارضه بلفاروپلاستی طبقهبندی کرد. بیشتر اوقات این امر با کمی مداخله قابل اصلاح است.
اکتروپیون ناشی از جراحی یک وضعیت بسیار ناتوانکننده از نظر زیباییشناختی و عملکردی است و باعث سوزش چشم، خشکی قرنیه، اشک ریختن، بستهشدن ناقص در طول شب میشود. ازنقطهنظر زیباییشناسی نشاندهنده تغییر شدید جنبه طبیعی است که از یکچشم دراز به یکچشم گرد تبدیل میشود.
اصلاح چشم گرد موانع جراحی بسیار پیچیدهای ایجاد میکند و نیاز به مهارتهای بسیار پیشرفته در جراحی ترمیمی پلک دارد.در واقع موقعیت و شکل پلک باید در برابر نیروی جاذبه و زخمهایی که پلک را به سمت پایین میکشند، بازیابی شود. اگر بار اول در انتخاب جراح برای بلفاروپلاستی ساده اشتباه کردهاید، بازسازی پلک در جای زخم بعد از بلفاروپلاستی به حداکثر تخصص و دانش فنی نیاز دارد، بنابراین بدون شک جراح چشم بهترین انتخاب است.
بیشتر عوارض مربوط به پلکهای تحتانی است، زیرا تحتتأثیر نیروی گرانش قرار میگیرند، حتی کوچکترین اشتباهی میتواند بهشدت بر نتیجه زیباییشناختی نهایی تأثیر بگذارد. برداشتن پوست از پلک پایین میتواند باعث پایین آمدن کل پلک با اثر زیباییشناختی نامطلوب چشم گرد شود: گوشه بیرونی پایین آمده، بین قسمت رنگی چشم و لبه بالایی پلک سفیدی پلک است. صلبیه (قرارگرفتن در معرض صلبیه).
در نتیجه، آن اثر نامطلوب داشتن زاویه خارجی کمتر از زاویه داخلی (نزدیکبینی) همانطور که باید باشد و در نتیجه ازبینرفتن برش طبیعی پلک وجود دارد. موقعیت لبه پلک پایین نسبت به سطح چشم در تعیین تعادل کامل بین مقدار اشک و روانکاری چشم بسیار مهم است.
کاهش حتی یک میلیمتری که شاید از نظر زیبایی چندان قابل رویت نباشد، میتواند باعث خشکی قسمت تحتانی قرنیه مرتبط با جمعشدن پلک پایین (اکتروپیون سیکاتریسیال) شود که باعث ایجاد حس آزاردهنده جسم خارجی، قرمزی چشم و به خطر افتادن سلامتی میشود. از کل چشم
همچنین میتواند باعث تشدید سیاهی دور چشم شود و حس پیری بیشتر را به بیمار القا کند. این عارضه را میتوان با برداشتن محافظهکارانه چربی یا با رهاکردن قوس حاشیهای با جابهجایی مجدد چربی بهمنظور پرکردن "دره اشک" و درعینحال جوان نگهداشتن پلک و بدون کیسههای ناخوشایند جلوگیری کرد.
هنگامی که این عارضه قبلاً مشخص شده باشد، میتوان با کاشت فیلر مبتنی بر اسید هیالورونیک یا لیپوفیلینگ مداخله کرد.
پلکهای فوقانی در خطر کم عوارضی هستند: بیشترین خطر مربوط به برداشتن بیش از حد پوست است که از بستهشدن طبیعی پلکها جلوگیری میکند و باعث لاگوفتالموهای شبانه همراه با خشکی چشم، قرمزی و فتوفوبیا (ناراحتی در نور، بهویژه در صبح) میشود.
بلفاروپلاستی بیش از حد تهاجمی پلک بالا میتواند به عضله بالابرنده پلک بالایی آسیب برساند و باعث پتوز پلک (افتادگی پلک فوقانی) شود. علاوه بر این، حتی عدم تشخیص پتوز پلک از قبل توسط جراح که بلفاروپلاستی را توصیه میکند، میتواند خود پتوز را پس از بلفاروپلاستی فوقانی برجسته کند.