- یکشنبه, 07 فروردین
- 0 دیدگاه
رتراکسیون پلک به وضعیتی گفته میشود که در آن پلکهای بالا یا پایین چشم در موقعیت طبیعی خود قرار ندارند. به عبارت دیگر، پلکها به سمت بالا یا پایین کشیده میشوند و نمیتوانند به طور کامل روی چشم را بپوشانند. این وضعیت میتواند در یک یا هر دو چشم رخ دهد و ظاهر چشم را تغییر داده و باعث بروز برخی مشکلات شود. انقباض پلک میتواند منجر به لاگوفتالموس و کراتیت نوردهی شود، که میتواند باعث تحریک خفیف سطح چشم و جبران تهدید کننده بینایی شود. شایعترین علل انقباض پلک فوقانی عبارتند از: بیماری تیروئید چشم، تحلیل عضله رکتوس فوقانی و پتوز طرف مقابل. انقباض پلک فوقانی زمانی اتفاق میافتد که پلک فوقانی با صلبیه آشکار بین لبه پلک و لیمبوس قرنیه جابجا شده باشد. در این مقاله با این بیماری، علت، تشخیص و درمان آن آشنا خواهیم شد.
رتراکسیون پلک وضعیتی است که در آن پلکهای بالا یا پایین چشم در موقعیت طبیعی خود قرار نگرفته و به سمت بالا یا پایین کشیده میشوند. این وضعیت باعث میشود که پلکها نتوانند به طور کامل روی چشم را بپوشانند و ظاهر چشم را تغییر دهد. این بیماری مانند سایر بیماریهای مربوط به پلک میتواند با علائم و علتهایی همراه باشد. برای درمان این بیماری نیز مانند اغلب بیماریهای مربوط به پلک، روشهایی همچون انواع جراحی پلک وجود دارد. در بخشهای بعدی متن با علتها، تشخیص و درمان این بیماری آشنا خواهیم شد.

رتراکسیون پلک مانند سایر بیماریهای چشمی با علائمی همراه است. برخی از علائم ممکن است در همه افراد وجود نداشته باشد و برخی دیگر تمام علائم این بیماری را داشته باشند. در این بخش از متن به بررسی علائم رتراکسیون پلک خواهیم پرداخت:
شایعترین علت انقباض یک طرفه یا دو طرفه پلک فوقانی، افتالموپاتی گریوز یا بیماری چشمی تیروئید است. در اوایل رتراکسیون پلک، ناهنجاری پلک ناشی از افزایش فعالیت سمپاتیک است. بیماران مبتلا به بیماری چشمی تیروئید اغلب دارای پروپتوز گلوب و عقب افتادگی پلک همراه با جمع شدن پلک هستند. انقباض پلک تحتانی معمولاً در بیماران مبتلا به افتالموپاتی گریوز بدون جمع شدن همزمان پلکهای بالایی دیده نمیشود. در ارتباط با علتهای بروز این بیماری میتوانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

رتراکسیون پلک وضعیتی است که در آن پلکها به سمت بالا یا پایین کشیده میشوند و نمیتوانند به طور کامل روی چشم را بپوشانند. تشخیص دقیق این بیماری توسط یک متخصص چشم پزشک انجام میشود. در ارتباط با مراحل و روشهای تشخیص این بیماری میتوانیم موارد زیر را بیان کنیم:
از اندازه گیریهای بالینی میتوان برای ارزیابی عدم تقارن پلک و انقباض استفاده کرد. فاصله لبه پلک بالایی تا رفلکس نور قرنیه (فاصله رفلکس حاشیه، MRD1) را میتوان برای ارزیابی موقعیت پلک بالا استفاده کرد. MRD1 به طور معمول 4-5 میلی متر است و در بیماران با جمع شدن پلک فوقانی افزایش مییابد. علاوه بر این، فاصله مردمک میانی تا حاشیه پلک بالایی (MPLD) میتواند برای ارزیابی جمع شدن پلک استفاده شود. MPLD بیشتر از 5.3 میلی متر به عنوان جمع شدن پلک در نظر گرفته میشود. توجه به عدم تقارن MLPD نیز مهم است. اگر عدم تقارن بیشتر از 1.0 میلی متر باشد و هر دو پلک در محدوده طبیعی (3.5 - 5.5 میلی متر) باشند، تشخیص افتراقی بین عقب رفتن پلک بالاتر و پتوز پلک پایین است.
رتراکسیون پلک وضعیتی است که در آن پلکها به سمت بالا کشیده میشوند و نمیتوانند به طور کامل روی چشم را بپوشانند. درمان این عارضه به عوامل مختلفی از جمله علت اصلی، شدت بیماری و شرایط فردی بیمار بستگی دارد. روشهای بسیاری برای درمان رتراکسیون پلک وجود دارد. از جمله این روشها میتوانیم به موارد زیر اشاره کنیم:
رتراکسیون پلک، وضعیتی است که در آن پلکها به صورت غیر طبیعی به سمت بالا یا پایین کشیده میشوند و ظاهر و عملکرد چشم را تحت تاثیر قرار میدهند. اگر چه این بیماری میتواند باعث ناراحتی و نگرانی شود، اما با تشخیص به موقع و درمان مناسب، میتوان عوارض آن را کاهش داد و به بهبود کیفیت زندگی کمک کرد. مراجعه به چشم پزشک برای تشخیص دقیق و انتخاب بهترین روش درمانی، بسیار اهمیت دارد. با درمانهای امروزی، بسیاری از افراد مبتلا به رتراکسیون پلک میتوانند به بهبود قابل توجهی در وضعیت چشمهای خود دست یابند. پرفسور محمد طاهر رجبی فوق تخصص جراح پلاستیک چشم و صورت با سالها تجربه و مهارت در زمینه جراحی بیماریهای چشمی میتوانند در مسیر تشخیص و درمان همراه شما باشند.