- پنجشنبه, 13 مرداد
- 0 دیدگاه
شایع‌ترین تومور خوش خیم در دوران کودکی همانژیوم یا اسفنج خونی است که به صورت لکه‌ای قرمز یا آبی روی پوست ظاهر می‌شود. از آنجایی که تومور معمولاً پیشرفت نمی‌کند، لزوماً خطرناک نیست، اما محل و اندازه آن می‌تواند مشکلاتی برای سلامتی ایجاد کند. همانژیوم چشم تومورهای عروقی خوش خیم هستند که به کندی رشد می‌کنند و لزوماً نیازی به برداشتن ندارند. هنگامی که آنها به یک اندازه خاص رشد می‌کنند، می‌توانند باعث ناراحتی و کاهش بینایی شوند. همانژیوم چشم به ویژه در کودکان می‌توانند در مدت زمان کوتاهی منجر به ضعف بینایی (آمبلیوپی) شوند.
همانژیوم چشم در پلک فوقانی
همانژیوم یک تومور خوش خیم است که عمدتاً در کودکان ایجاد می‌شود. همانژیوم معمولاً در بدو تولد کوچک است، اما در سال اول زندگی اندازه آن افزایش می‌یابد. تومور اغلب به خودی خود پسرفت می‌کند. اگر چنین اسفنج خونی در ناحیه چشم ایجاد شود، باید به دقت مشاهده کرد که آیا محور بینایی را می‌پوشاند یا باعث انحنای قرنیه (آستیگماتیسم) می‌شود. این می‌تواند بر رشد بینایی تأثیر بگذارد. در برخی موارد، درمان دارویی می‌تواند کمک کند تا همانژیوم چشم بهبود یابد (پروپانولول).
همانژیوم حفره ای مدار
در بزرگسالان، همانژیوم بیشتر به صورت همانژیوم حفره‌ای مدار (حفره چشم) ظاهر می‌شود. این‌ها تومورهای خوش خیم مدار هستند که به کندی رشد می‌کنند. آنها اغلب اتفاقی کشف می‌شوند و معمولاً نیازی به درمان ندارند. فقط به ندرت، در مورد همانژیوم‌های بسیار بزرگ، نشانه‌هایی از فشرده شدن عصب بینایی با تهدید بینایی وجود دارد. در این صورت درمان جراحی ضروری است.
تشکیل همانژیوم
همانژیوم از سلول‌های بنیادی سرگردان ایجاد می‌شود. علت دقیق یا اختلال ژنتیکی احتمالی مشخص نیست. همانژیوم یا در بدو تولد قابل مشاهده است یا در چند هفته اول دوره نوزادی در پوست و بافت چربی زیر جلدی یا به ندرت در اندام‌های داخلی به صورت تومورهای مویرگی که کوچک‌ترین رگ‌های خونی را تحت تأثیر قرار می‌دهند ایجاد می‌شود. همانژیوم دارای مرحله رشد شش تا نه ماهه است. پس از آن، رشد راکد می‌شود و در عرض شش تا نه ماه دیگر به رنگ خاکستری کم رنگ تبدیل می‌شود. آنها می توانند بدون هیچ اثری ناپدید شوند و افتادگی، پوست نامنظم یا بافت اسکار باقی بمانند.
عوارض همانژیوم چشم
همانژیوم به سرعت در حال رشد روی پلک می‌تواند دید را به شدت مختل کند. در یک موقعیت خاص نامطلوب، کره چشم حتی می‌تواند تغییر شکل داده یا از محور بینایی جابجا شود. کودک کوته بین می‌شود یا شروع به چشمک زدن می کند. در نتیجه می‌تواند ضعف بینایی یک طرفه یا حتی نابینایی باشد. همانژیوم در ناحیه پلک‌ها و مدار چشم می‌تواند به کره چشم فشار وارد کند که می‌تواند منجر به تغییر شکل شود. تصویر نوری مخدوش می‌شود و در نتیجه آستیگماتیسم ایجاد می‌شود. علاوه بر این، همانژیوم می‌تواند مانع عبور نور به چشم شود، که در بدترین حالت می‌تواند منجر به از دست دادن پردازش نور مغز و در نتیجه نابینایی شود.
کلام آخر
همانژیوم نوزادی از سه مرحله معمولی عبور می‌کند. مرحله رشد، مرحله رکود و مرحله رگرسیون. پس از ظاهر شدن لکه در چهار هفته اول زندگی، همانژیوم با سرعت های متفاوتی رشد می‌کند. به عنوان یک قاعده، به مدت سه تا چهار ماه به سرعت رشد می‌کند، پس از آن تا حدود شش ماه به رشد کندتر ادامه می‌دهد. همانژیوم می‌تواند در یک منطقه بزرگ گسترش یابد و بیرون بزند، اما همچنین می‌تواند عمیق‌تر یا حتی به طور همزمان رشد کند. هنگامی که همانژیوم در پایان سال اول زندگی رشد خود را متوقف کند، دیگر تغییر نمی‌کند. طول این مرحله استراحت می‌تواند متفاوت باشد و معمولاً شش تا دوازده ماه طول می‌کشد.
