نشانه های روماتیسم چشمی یا یوئیت چیست؟

روماتیسم چشمی یا یوئیت التهاب قسمت میانی چشم (uvea) است که از مشیمیه، عنبیه و مژگان تشکیل شده است. بخش‌های دیگر چشم مانند زجاجیه یا شبکیه و صلبیه نیز می‌توانند درگیر شوند. انواع بیماری‌ها مانند روماتیسم، التهاب کلیه یا عفونت چشم می‌توانند منجر به یووئیت شوند. بسته به جایی که روماتیسم چشمی رخ می‌دهد (منطقه جلو، میانی یا عقب مشیمیه)، علائم آن متفاوت است. با التهاب قدامی، درد و قرمزی چشم وجود دارد. اگر قسمت‌های عقب تحت تأثیر قرار گیرند، تغییرات تدریجی هستند ودر طول دوره، بدتر شدن بینایی خود را نشان می‌دهند. یووئیت با توجه به علت آن درمان می‌شود. اگر میکروب‌ها منجر به روماتیسم چشمی شده باشند، با آنتی بیوتیک یا داروهای ضد قارچ درمان می‌شوند. داروهای حاوی کورتیزون عمدتا برای درمان التهاب استفاده می‌شود. ما در این مقاله به بررسی نشانه‌های روماتیسم چشمی یا یوئیت پرداخته‌ایم. با ما همراه باشید.

روماتیسم چشمی یا یوئیت چیست؟

چیزی به نام یووئیت وجود ندارد. در عوض، این اصطلاح بیماری‌های متعددی را که بر وسط چشم تأثیر می‌گذارند، خلاصه می‌کند. وجه مشترک آنها این است که قسمت‌هایی از uvea ملتهب می‌شود. یووه از سه ناحیه عنبیه، جسم مژگانی و مشیمیه تشکیل شده است. نسبتاً شایع است که قسمت‌هایی از uvea ملتهب شوند. در بیشتر موارد، یووئیت قدامی است. کودکان، نوجوانان و بزرگسالان در حدود سن 35 سال عمدتاً تحت تأثیر یووئیت قدامی هستند. یووئیت می‌تواند به طور ناگهانی (سیر حاد) رخ دهد یا به تدریج در یک دوره زمانی طولانی ایجاد شود (سیر مزمن).

به طور کلی، داخل چشم اغلب در افرادی که از اشکال خاصی از روماتیسم التهابی رنج می‌برند، به طور قابل توجهی ملتهب می‌شود. روماتیسم چشمی همچنین می‌تواند در کنار سایر بیماری‌های زمینه‌ای مانند سارکوئیدوز ایجاد شود.

uvea (قسمت میانی چشم) در کجا قرار دارد؟

یووئیت التهاب قسمت میانی چشم (uvea) است و شامل؛ مشیمیه (choroidea)، جسم مژگانی (corpus ciliaris) و عنبیه می‌شوند. مشیمیه از طریق جسم مژگانی در ناحیه جلویی به عنبیه ادغام می‌شود. مشیمیه بین شبکیه و صلبیه قرار دارد، از این رو به آن پوست چشم میانی گفته می‌شود. عنبیه بخشی از چشم است که رنگ چشم را نشان می‌دهد.

چه اشکالی از یووئیت وجود دارد؟

انواع اشکال یووئیت عبارتند از:

• یووئیت جلویی (قدامی)
• میانی (متوسط)
• یا عقب (خلفی)

یووئیت قدامی (قدامی)

قسمت جلویی چشم از عنبیه تشکیل شده است. این قسمت از ماهیچه‌های به اصطلاح مژگانی تشکیل شده است که مسئول باریک شدن و گشاد شدن عنبیه هستند. در یووئیت جلویی التهاب عنبیه وجود دارد و جسم مژگانی نیز می‌تواند ملتهب شود (ایریدوسیکلیت).

یووئیت متوسط ​​(متوسط)

در یووئیت متوسط، محل التهاب عمدتاً در ناحیه زجاجیه است. قسمت‌های خلفی جسم مژگانی نیز امکان دارد تحت تأثیر التهاب قرار گیرند.

یووئیت عقبی (خلفی)

در مورد یووئیت خلفی، التهاب عمدتاً در ناحیه شبکیه (شبکیه) یا مشیمیه (مشیمیه) رخ می‌دهد. اگر شبکیه عمدتاً ملتهب باشد، به آن رتینیت گفته می‌شود، اگر مشیمیه به عنوان کوروئیدیت تحت تأثیر قرار گیرد، به آن رتینوکوریوئیدیت گفته می‌شود. زمانی که مشیمیه نقطه شروع باشد کوریورتینیت است.

نشانه‌های روماتیسم چشمی یا یوئیت چیست؟

علائم ناشی از یووئیت یا روماتیسم چشمی می‌تواند بسیار متنوع باشد. علائم از یک طرف به محل التهاب بستگی دارد، از طرف دیگر به پیشرفت در طول زمان بستگی دارد. یووئیت قدامی می‌تواند بسیار تدریجی رخ دهد و سپس برای مدت طولانی هیچ علامتی ایجاد نکند. در این مورد از یک کرونی صحبت می‌شود.

روماتیسم چشمی چگونه ایجاد می‌شود؟

علت روماتیسم چشمی را می‌توان به عوامل عفونی و غیر عفونی تقسیم کرد. این تقسیم بندی برای درمان صحیح نیز مهم است. برخی از بیماری‌های عفونی می‌توانند با یووئیت همراه باشند. ویروس‌ها، مانند ویروس‌های تبخال، می‌توانند وارد چشم شده و در آنجا التهاب ایجاد کنند. باکتری‌ها همچنین می‌توانند داخل چشم را آلوده کنند، از جمله پاتوژن‌هایی که باعث بیماری لایم و سل می‌شوند. قارچ‌ها و انگل‌ها نیز می‌توانند باعث روماتیسم چشمی شوند، اما این اتفاق نادر است.

علاوه بر چنین میکروب‌هایی، سایر عوامل روماتیسم چشمی بیماری‌هایی هستند که احتمالاً سیستم ایمنی بدن به ساختارهای خود بدن حمله می‌کند (بیماری‌های خود ایمنی). این بیماری‌ها شامل بیماری‌های روماتیسمی مانند بیماری Bechterew، آرتریت مزمن نوجوانان یا بیماری Reiter است. به همین ترتیب، بیماری‌های التهابی روده، بیماری کرون و کولیت اولسراتیو و همچنین سارکوئید.

آنتی ژن لکوسیت انسانی HLA-B27 را می‌توان در بسیاری از بیماران مبتلا به یووئیت یا روماتیسم چشمی شناسایی کرد. این مولکول نقش مهمی در دفاع ایمنی ایفا می‌کند اما با بیماری‌های خود ایمنی نیز مرتبط است. هر فردی که ناقل HLA-B27 است در طول زندگی خود در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به التهاب مشیمیه است. برعکس، اگر ناقلین این مولکول یووئیت داشته باشند، احتمال ابتلا به بیماری Bechterew نیز افزایش می‌یابد.

روماتیسم چشمی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

ابتدا یک بررسی دقیق از تاریخچه پزشکی انجام می‌شود. علاوه بر شکایات فعلی، سابقه قبلی مانند عمل یا جراحات چشمی و همچنین بیماری‌های همراه موجود نیز بررسی می‌شود. سپس چشم‌ها با دقت بیشتری بررسی می‌شوند. علاوه بر معاینه چشم برای تغییراتی که قبلاً از بیرون قابل مشاهده است، مانند قرمزی و اشک، معاینات چشم پزشکی بیشتر مانند اندازه گیری فشار چشم (تونومتری)، اندازه گیری حدت بینایی، معاینه داخلی چشم با استفاده از ابزار مخصوصی مانند لامپ شکاف و معاینه فوندوس چشم انجام می‌شود.

معاینه لامپ شکاف

چشم‌ پزشک می‌تواند یووئیت را که قسمت جلویی یا میانی چشم را تحت تأثیر قرار می‌دهد، با کمک یک لامپ شکاف، از جمله موارد دیگر، تشخیص دهد. او از آن برای روشن کردن چشم استفاده می‌کند و مثلاً تغییرات قرنیه، عدسی و زجاجیه را می‌بیند. در یووئیت قدامی، رسوبات خاکستری متمایل به سفید می‌تواند در پشت قرنیه ایجاد شود که از سلول‌ها و پروتئین‌های التهابی تشکیل شده است. اگر پزشک مشکوک به روماتیسم چشمی خلفی باشد، یک افتالموسکوپ برای معاینه پشت چشم انجام می‌دهد.

درمان روماتیسم چشمی چگونه است؟

انتخاب درمان بستگی به محل التهاب و علت التهاب دارد. هدف از درمان، مقابله با التهاب در چشم و در نتیجه اجتناب از عواقب خطرناک است.

داروهای کورتیزون

کورتیزون معمولا به عنوان یک ضد التهاب استفاده می‌شود. اگر یووئیت جلوی چشم را تحت تأثیر قرار دهد، پزشک ابتدا قطره‌ها و یا پمادهای چشمی با کورتیزون تجویز می‌کند. چنین قطره‌ها و پمادهایی به سختی به یووئیتی کمک می‌کنند که بیشتر در پشت چشم قرار دارد. در این حالت کورتیزون باید در کنار کره چشم تزریق شود. از طرف دیگرامکان دارد بیمار قرص مصرف کند یا انفوزیون (مایع از طریق ورید) دریافت کند. این داروها زمانی ضروری هستند که درمان موضعی کافی نباشد. حتی اگر یووئیت به عنوان بخشی از یک بیماری رخ دهد، پزشکان معمولاً داروهای کورتیزون را تجویز می‌کنند که فرد مبتلا آن را در چشم می‌چکاند و اغلب به صورت قرص همزمان می‌بلعد. اگر کورتیزون به درمان پاسخ ندهد، داروهایی که واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کنند به اصطلاح سرکوب کننده‌های ایمنی گزینه‌های مناسب درمان هستند.

قطره چشمی آتروپین

گاهی اوقات در یووتیت قدامی از قطره‌های چشمی گشاد کننده مردمک استفاده می‌شود. آنها باید از چسبیدن عنبیه و عدسی به یکدیگر جلوگیری کنند. علاوه بر این، گاهی اوقات می‌توانند چسبندگی‌های موجود (سینکیا) را حل کنند.

داروی خاص برای عوامل عفونی

اگر عوامل بیماری زا عامل یووئیت یا روماتیسم چشمی باشند، بسته به عامل بیماری زا از آنتی بیوتیک‌ها، داروهای ضد قارچ یا ضد ویروسی استفاده می‌شود. آنتی بیوتیک‌ها فقط به عفونت‌های باکتریایی کمک می‌کنند. اگر ویروس‌ها محرک باشند، بسته به عامل بیماری زا از داروهای ضد ویروسی استفاده می‌شود.