يووئيت كه به اصطلاح روماتيسم چشمي نيز ناميده مي شود در واقع التهاب يك يا چند لايه از لايه هاي چشم است كه با علائمي از جمله كاهش ديد، قرمزي ، و دردعميق چشم به صورت يكطرفه يا دو طرفه حادث مي‌شود. علت التهاب لايه هاي چشم در كل مي‌تواند به دلايل عفوني يا غير عفوني باشد كه مجموعه حالات غير عفوني به عنوان يووئيت التهابي يا روماتيسم چشمي شناخته مي شود.

در درصدي از موارد اين التهاب به صورت يك حمله حاد و بدون هيچ بيماري زمينه اي رخ مي‌دهد و گاه در كنار درگيري چشم، بيمار، علائم يك بيماري روماتيسمي را در مفاصل، ريه، كليه، ستون فقرات و … نشان مي‌دهد. اغلب با درمان بيماري زمينه‌اي و كنترل روماتيسم عمومي بدن، روماتيسم چشم نيز كنترل مي‌شود.

بیماری روماتیسم چشمی

بیماری روماتیسم چشم به التهاب یک یا چند لایه در ناحیه چشم گفته می‌شود که با نام یووئیت نیز آن را ممکن است بشناسید. علائمی که بیماری روماتیسم چشمی از خود نشان می‌دهد علاوه بر چشم، مفاصل ریه و ستون فقرات و غیره را نیز درگیر خواهد کرد. بافت چشم به عنوان یک آنتی ژن دست به کار خواهد شد و سیستم دفاعی بر علیه آن را با ظهور علائم مختلف بروز می‌دهد. 

لازم به ذکر است که علت اصلی روماتیسم چشمی می‌تواند به علت عوامل عفونی و غیرعفونی باشد، البته که مسائل ژنتیکی یا قومیت ممکن است با این بیماری ارتباط داشته باشد.

علائم روماتیسم چشمی

با توجه به درگیری محل التهاب در چشم، بیماری دارای علائم متفاوتی از جمله موارد زیر است:

• درد عمیق چشم به صورت یکطرفه و گاه حتی دو طرفه
• وجود قرمزی در چشم
• وجود اجسام شناور در نواحی بینایی
• کاهش دید و تاری دید
• حساسیت به نور
• ریزش اشک از چشم

عوارض روماتيسم چشمي چیست؟

عوارض ناشي از روماتيسم چشمي به وسعت لايه‌هاي درگير و طول مدت بيماري و دفعات تكرار آن و همينطور زمان شروع درمان مناسب بستگي دارد و هر چه تشخيص زودتر اتفاق بيفتد ، با شروع درمان در زمان مناسب از ايجاد آب مرواريد التهابي، چسبندگي عنبيه به لنز و محيط قرنيه، اختلالات عروقي شبكيه و … جلوگيري مي‌شود.

چیست؟

روماتيسم چشمی در صورتيكه فقط يك بار رخ دهد، معمولا با درمان قطره و تحت نظر گرفتن بيمار و كاهش تدريجي قطره‌ها كنترل مي‌شود و نياز به بررسي بيشتر نيست؛ اما در موارد طول كشنده و مقاوم به درمان يا مواردي كه مكرر شده‌اند، بايد در كنار شرح حال دقيق براي كشف هر گونه بيماري روماتيسم عمومي بدن، آزمايش‌هاي تخصصي براي بيمار انجام شود. در هيچ مرحله اي بيمار نبايد درمان خود را به دلخواه خود كم و زياد يل قطع كند چرا كه ممكن است باعث مقاوم شدن بيماري به درمان و پيدايش عوارض تهديدكننده بينايي گردد.