جراحی تومور اربیت چگونه انجام می‌شود؟

جراحی تومور اربیت، یکی از روش‌های پیچیده و مهم در حوزه جراحی چشم است. این عمل، به منظور برداشت و درمان تومورهای موجود در منطقه اوربیتال (محل قرارگیری چشم و ساختارهای مرتبط) اجرا می‌شود. عمل اوربیتال، می‌تواند بهبود و تسکین بیماری‌هایی مانند: برآمدگی چشم، تغییرات بینایی، درد و تحریک مزمن چشم را به همراه داشته باشد. در این مقاله، به بررسی نحوه انجام جراحی تومور اوربیتال، استفاده از تکنیک‌های پیشرفته و مزایای این روش پرداخته می‌شود. برای آشنایی با این موارد تا انتهای مقاله، همراه ما باشید. 

اهداف جراحی تومور اربیت

در برخی موارد، تنها راه برای برداشتن تومور اربیت و محافظت از جان بیمار، انجام انوکلئاسیون یا برداشتن چشم است. خوشبختانه، زمانی که جراحی برای برداشتن تومور توسط تیمی ماهر شامل جراح مغز و اعصاب، جراح پلاستیک و جراح چشم انجام می‌شود، اغلب می‌توان از این امر اجتناب کرد. اهداف جراحی عبارتند از: 

• برای جلوگیری از پیشرفت تومور به مرحله تهدید کننده زندگی
• به جهت حفظ بینایی 
• برای کاهش علائم تومور اوربیتال و بازگرداندن سلامتی بیمار

هر آنچه که باید قبل از جراحی تومور اوربیت بدانید

تومورهای اربیتال، رشد غیر طبیعی بافت اطراف چشم هستند. این تومورها، می‌توانند خوش‌خیم یا بدخیم باشند و عمدتاً می‌توانند از مدار چشم ایجاد شوند. البته ممکن است از یک منبع مجاور مانند پلک یا سینوس پارانازال پخش شوند. انواع مختلفی از تومورهای اربیتال وجود دارد که شامل کیست، ضایعات عروقی، لنفوم، تومورهای نوروژنیک و تومورهای ثانویه می‌شود. در حالی که برخی از بیماران ممکن است هیچ علامتی را تجربه نکنند، برخی ممکن است برآمدگی در چشم را از مداری که تومور در آن ایجاد شده است، تجربه کنند. درمورد هزینه جراحی اربیت بیشتر بدانید.

جراحی تومور اربیت

به دلیل موقعیت ظریف چشم، جراحی تومور اربیت فقط باید توسط جراح مجرب انجام شود. این جراحی به جلوگیری از تبدیل شدن تومور بدخیم به یک مشکل تهدید کننده زندگی کمک می‌کند و هدف آن حفظ چشم و بینایی بیمار است. در موارد شدید، برداشتن چشم تنها راه حفظ بینایی بیمار است. تشخیص زودهنگام و درمان به جلوگیری از این وضعیت کمک می‌کند. 

یکی از بزرگترین چالش‌های جراحی، نزدیک شدن به ناحیه آسیب دیده است، یعنی مسیری که جراح باید برای رسیدن به تومور طی کند. بسته به اندازه و محل تومور، جراحان ممکن است از کنار، بالا یا پایین چشم نزدیک شوند. در مورد دوم، برش‌هایی روی ابرو یا پلک ایجاد می‌شود. عمل تومور اوربیتال معمولاً حدود چهار تا هشت ساعت طول می‌کشد که بستگی به پیچیدگی تومور دارد. جراح ممکن است علاوه بر درمان نقایص ناشی از تومور، مانند بیماری گریوز و بیماری پاژه، مجبور باشد جمجمه یا مدار چشم را بازسازی کند. از بافت بدن بیمار برای بازسازی استفاده می‌شود، اگرچه در برخی موارد، جراحان ممکن است صفحات و پیچ‌های تیتانیوم را با استفاده از هیدروکسی آپاتیت، پلی اتیلن و سایر دستگاه‌ها بازسازی کنند. 

بازیابی بعد از جراحی تومور اربیت

بیماران به مدت سه تا هفت روز در بیمارستان بستری می‌شوند. بهبودی کامل پس از جراحی تومور مداری ممکن است بسته به پیچیدگی و نوع تومور، ۲ تا ۶ هفته طول بکشد. بیماران ممکن است در حین بهبودی دچار تورم و درد شوند که طبیعی است و به تدریج از بین می‌رود یا با استفاده از دارو کنترل می‌شود. 

در طول بهبود، ممکن است به بیمار توصیه شود که از فعالیت‌های شدید خودداری کند. همچنین باید تمام دستورالعمل‌های بعد از عمل، مانند: اجتناب از ورزش‌های بدنی، شنا، فشار دادن چشم‌ها و پیشگیری از عفونت را دنبال کند. همچنین باید برای نوبت‌های بعدی مراجعه کند. 

روش جراحی تومور اربیت چیست؟ 

اولین قدم برای درمان تومور، ارزیابی آن است. معمولا چشم را با استفاده از ابزار آندوسکوپی برای دیدن ناحیه سینوس معاینه می‌کنند. MRI به تعیین دقیق اندازه و محل تومور کمک می‌کند. سپس بسته به شدت تومور، وضعیت و محل آن، طرح درمان بعدی را مورد بحث قرار خواهند داد. اغلب، روش آندوسکوپی توصیه می‌شود، زیرا در مقایسه با جراحی باز، کم تهاجمی‌تر و ایمن‌تر است. این روش همچنین با دسترسی به تومور از طریق بینی، اسکارهای کمتر قابل مشاهده‌ای بر جای می‌گذارد. 

یکی از مشکلات عمل تومور اوربیتال، تعیین رویکرد یا مسیری است که جراح برای رسیدن به تومور طی خواهد کرد. بسته به محل و ماهیت تومور، جراحان ممکن است بتوانند از پهلو (جانبی)، بالا یا زیر چشم با برش‌هایی در امتداد ابرو یا پلک، نزدیک شوند. 

جراحی برداشتن تومور و بازسازی جمجمه

برای برداشتن تومور اوربیتال بسته به اندازه و پیچیدگی ضایعه ممکن است بین چهار تا هشت ساعت طول بکشد. بازسازی جمجمه یا کاسه چشم، ممکن است به عنوان بخشی از درمان، مورد نیاز باشد. علاوه بر این، نقایص اکتسابی ناشی از تروما یا ضایعات خوش خیم مانند بیماری گریوز و بیماری پاژه نیز ممکن است نیاز به درمان ترمیمی داشته باشند. اگرچه بافت بدن خود بیمار معمولاً در هر بازسازی بهترین است، پیشرفت‌ها در استخوان و فناوری جراحی مواد جدید و هیجان‌انگیزی به دست آورده است که ممکن است در صورت نیاز به عنوان جایگزین عمل کنند. این پیشرفت‌ها شامل صفحات و پیچ‌های تیتانیوم، هیدروکسی آپاتیت، پلی اتیلن و دستگاه‌های ثابت کننده قابل جذب است. 

کلام پایانی

عمل تومور اوربیتال با تمرکز بر روش‌های پیشرفته و تیم پزشکی متخصص، یک راهکار موثر و قدرتمند در درمان تومورهای اربیتال است. این روش جراحی، امکان بازگشت بهبودی و کاهش علائم ناشی از تومور را به بیماران می‌دهد و بهبود کیفیت زندگی آن‌ها را تحقق می‌بخشد. با توجه به پیشرفت‌های روزافزون در زمینه جراحی چشم، انتظار می‌رود که این روش‌ها بهبود و کمک به بیماران با تومورهای اربیتال را در آینده روشن‌تر کنند.