آنوفتالمی چشم چیست و چگونه درمان می‌شود؟!

آنوفتالمی در پاتولوژی به معنای فقدان کامل یک یا هر دو کره چشم در حضور آدنکس‌های چشمی (پلک‌ها، ملتحمه و دستگاه اشکی)، به دلیل عدم تشکیل آنها در دوران بارداری است. آنوفتالمی ممکن است به دلیل جهش‌های ژنتیکی ارثی، پراکنده، کروموزومی، ناهنجاری‌های حاملگی یا ناشی از علل ناشناخته باشد.

آنوفتالمی و میکروفتالمی چه تفاوتی باهم دارند؟

آنوفتالمی و میکروفتالمی اغلب به‌جای یکدیگر استفاده می‌شوند. میکروفتالمیا وضعیتی است که در آن یک یا هر دو چشم به طور غیرطبیعی کوچک هستند، درحالی‌که آنوفتالمی عدم وجود یک یا هر دو چشم است. این شرایط نادر در دوران بارداری ایجاد می‌شود و می‌تواند با سایر نقایص مادرزادی همراه باشد.

چه چیزی باعث آنوفتالمی می‌شود؟

این شرایط می‌تواند ناشی از جهش‌های ژنتیکی و کروموزوم‌های غیرطبیعی باشد. محققان همچنین بر این باورند که عوامل محیطی مانند قرارگرفتن در معرض اشعه ایکس، مواد شیمیایی، داروها، آفت‌کش‌ها، سموم، تشعشعات یا ویروس‌ها خطر ابتلا به آنوفتالمی و میکروفتالمی را افزایش می‌دهند، اما این تحقیقات بی‌نتیجه است. گاهی اوقات نمی‌توان علت را در هر بیمار مشخص کرد.

درمان آنوفتالمی چیست؟

هیچ درمانی برای آنوفتالمی شدید وجود ندارد که چشم جدیدی ایجاد کند یا بینایی را بازیابی کند. بااین‌حال، برخی از اشکال کمتر شدید میکروفتالمی ممکن است از درمان پزشکی یا جراحی بهره‌مند شوند. تقریباً در همه موارد، بهبود در ظاهر کودک امکان‌پذیر است. در کودکان، پروتز چشم (مصنوعی) را می‌توان برای اهداف زیبایی و تقویت رشد حفره استفاده کرد.

یک نوزاد مبتلا به آنوفتالمی باید به انواع چشم‌پزشکان، از جمله افرادی که در اطفال، اختلالات شبکیه‌ای، جراحی چشم و چشم، ژنتیک چشم و پروتزهای چشمی تخصص دارند، مراجعه کند. هر متخصص می‌تواند آموزش و درمان‌های احتمالی را ارائه دهد که منجر به مراقبت بهینه از کودک و خانواده شود.

متخصص پروتز چشم ساختارهای منطبق و پلاستیکی ایجاد می‌کند که از صورت حمایت می‌کند و رشد اربیت را تحریک می‌کند. همان‌طور که چهره تکامل می‌یابد، همنوعان جدید باید ایجاد شوند. یک کودک مبتلا به آنوفتالمی ممکن است نیاز به استفاده از انبساط کننده‌ها در کنار کنفورمرها برای بزرگ‌تر کردن بیشتر مدار داشته باشد. هنگامی که صورت به طور کامل رشد کرد، می‌توان چشم‌های مصنوعی را ساخت و قرارداد.

چشم‌های مصنوعی بینایی را بازنمی‌گرداند. هنگامی که صورت به طور کامل رشد کرد، می‌توان چشم‌های مصنوعی را ساخت و قرارداد. چشم‌های مصنوعی بینایی را بازنمی‌گرداند. هنگامی که صورت به طور کامل رشد کرد، می‌توان چشم‌های مصنوعی را ساخت و قرارداد. چشم‌های مصنوعی بینایی را بازنمی‌گرداند.

کانفورمرها و چشم‌های مصنوعی چگونه به نظر می‌رسند؟

یک پروتز نقاشی شده که شبیه یک‌چشم معمولی است معمولاً در سنین یک تا دوسالگی نصب می‌شود. تا آن زمان، از conformers شفاف استفاده می‌شود. هنگامی که کانفورمرها در جای خود قرار می‌گیرند، حفره چشم سیاه به نظر می‌رسد. این کانفورمرها برای شبیه به یک‌چشم معمولی رنگ‌آمیزی نشده‌اند زیرا اغلب تعویض می‌شوند. هرچند هفته یک کودک تا حدود دوسالگی به یک‌شکل بزرگ‌تر تبدیل می‌شود. اگر کودک پس از دوسالگی ملزم به پوشیدن کانفورمرها باشد، کانفورمرها مانند یک پروتز معمولی رنگ می‌شوند و به نظر می‌رسد که چشم طبیعی اما کوچک‌تر وجود دارد. یک کودک به طور متوسط ​​قبل از ده‌سالگی به سه تا چهار پروتز مصنوعی نیاز دارد.

میکروفتالمی با دید باقی‌مانده در چشم چگونه درمان می‌شود؟

کودکان مبتلا به میکروفتالمی ممکن است بینایی باقیمانده (محدود شده) داشته باشند. در این موارد می‌توان چشم خوب را برای بهبود دید چشم میکروفتالمیک وصله کرد. می‌توان پروتزی را برای پوشاندن چشم میکروفتالمیک ساخت تا ظاهر را بهبود بخشد و درعین‌حال دید باقیمانده را حفظ کند.